Dinlerde Zeytin Ağacı

Zeytin ağaçları nadiren 6 metre yüksekliğe ulaşır. Budaklı gövdeli bu kadim ağaç, 100 yıldan fazla zeytin vermesine rağmen hala çok verimlidir. Zeytin ağaçlarının kök sistemi, Urla’nın nispeten kuru ikliminde gerekli nemi elde etmek için geniş bir alana yayılmaktadır. Bu nedenle, çitliğimizde ki ağaçlari ve benzeri zeytinliklerdeki ağaçlar birbirinden uzaktır.

Zeytin ağacı güzelliğiyle tanınır, bunun bir nedeni de eski gövdesinin genellikle verimli bir geçmiş görünümüne sahip olmasıdır. Yaprakları üstte açık yeşil ve altta çok daha açık yeşildir, bu nedenle yapraklar rüzgarda parlar.

Zeytin ağaçları çok yaşlanınca (çoğunlukla yüz yaşına geldiğinde) dalları kesilir. Kısa süre sonra kütükten yeni sürgünler çıkar ve ağaç yeniden zeytin üretmeye başlar. Kökler ve gövde yüzyıllarca hayatta kalabilir.

Zeytin ağacı kutsaldır.

Bu ağaç, Yeşaya’nın (Eski Ahit’in peygambelerinden) şu kehanetinin bir görüntüsünü sağlar: “İşay’ın kütüğünden bir filiz çıkacak; onun köklerinden bir Dal meyve verecek mi? (İşa. 11:1). İsa, İşay’ın (Hazreti Davut’un babası) kütüğünden çıkan filizdi. ).

Burada gösterilen yaşlı ağaç, Tanrı’nın kurtuluş planını göstermeye yardımcı olur. Romalılar 11:11-24’te Pavlus, Hıristiyanları ya doğal dallar (Yahudi kökenli olanlar) ya da İsa’ya aşılanmış dallar (Yahudi olmayanlar) olarak tanımladı. Bu ağacın dalları olarak bizim meyvemiz İsa’nın meyvesidir. Ona bağlanırsak meyve veririz.